يكي از آداب و سنت‌هاي پُرفضيلت اين روز، عيدي دادن است كه هزار برابر ديگر روزها پاداش دارد. امام صادق عليه‌السلام فرمود:

«يك درهم به برادارن با ايمان و اهلِ معرفت دادن در روز عيد غدير برابر هزار درهم است، بنابراين در اين روز به برادرانت انفاق كن و هر مرد و زن مومن را شاد گردان».(2)

اطعام و مهماني دادن، صدقه و تقبل هزينه زندگي ديگران هم يكي ديگر از آداب اين روز است كه بسيار باارزش است. اميرمومنان علي عليه‌السلام فرمود:

«چگونه خواهد بود حال كسي كه عهده‌دار هزينه زندگي تعدادي از مردان و زنان مومن (در روزغدير) باشد، در صورتي كه من پيش خدا ضامنم كه از كفر و تنگدستي در امان باشد.»(3)

اكنون هر كه مي‌خواهد به سفارش اهل بيت عليهم‌السلام لبيك بگويد بسم الله!

هر كس دل در گرو مولا دارد، قدمي بردارد و تصميم بگيرد با عمل به اين توصيه‌هاي الهي، رنگ و بويي ديگر به زندگي خود و افراد پيرامونش بدهد. عاشقي به حرف نيست؛ به عمل است. هر كس كه عاشق است بيايد و با احياي اين آداب، ذكر و نام معشوق را، و عيد بزرگ ولايت محبوب را، به نمايش بگذارد.

هر كه مي‌خواهد يك روز عاشقانه براي خدا كاری كند و پاداش هشتاد ماه را ببرد، بشتابد. خيلي حرف است. يك روز براي خدا كاركردن و حقوق هشتاد ماه را گرفتن.

هر كس مي‌خواهد هديه، عيدي و يا صدقه‌اي كه مي‌دهد هزار برابر محاسبه شود، درنگ نكند. هر عاشقي كه مي‌خواهد مولايش ضمانت كند كه از كفر و تنگدستي در امان باشد قدم بردارد كه راهش عمل به اين سنت‌هاي الهي است.

فوق تصور است. اين همه اجر و پاداش براي انجام سنت‌هاي الهي در يك روز!!؟ اما از كريمان جز اين انتظار نمي‌رود.

براي احيا و اقامه اين آداب و سنت‌ها، هر كس به هر ميزان که مي‌تواند بايد قدم بردارد. اما به اين نكته بايد توجه نمود كه عمل به اين توصيه‌هاي آسماني را بايد تبديل به فرهنگ و سنتي فراگير نمود. فرهنگ شدن يك كار نيز، نياز به زمان دارد. از اين رو می‌بایست فراتر از زمان فكر كرد و اقدامي اساسي و بنيادي نمود.

براي بنيادي كار كردن نيز، راه‌هاي زيادي ممكن است به ذهن بيايد كه در اين ميان "وقف" يكي از بهترين راه‌هاست.

وقف براي اقامه آداب عيد غدير، وقف براي عيدي دادن، وقف براي اطعام و كمك به مستمندان در اين روز، يك كار اساسي و بنيادي براي اقامه سنت‌هاي الهي و توصيه‌هاي اهل بيت عليهم‌السلام است. وقف براي ترويج آداب غدير، يك كار فراتر از زمان و ماندگار است.

وقف براي اقامه سنت‌هاي آسماني غدير، لبيكي عاشقانه و ابدي به سفارش اهل بيت عليهم‌السلام است كه پاداشش غيرقابل شمارش است. تنها خدا مي‌داند كه وقف براي اين منظور، چه اجر فراواني دارد و چه ثمرات بزرگي را براي واقف به ارمغان می‌آورد. تصور كنيد كسي به اين منظور وقف كند، هرسال كه اين عيد بزرگ فرا مي‌رسد، از منافع وقف او به فقرا انفاق شود، مومنين اطعام شوند و به آنها هديه داده شود و در مقابل هر كار خيري كه از ناحيه آن وقف صورت بگيرد هزار برابر پاداش دهند و عيد غدير هرسال را هشتاد ماه برايش محاسبه كنند، چه پاداش بزرگ و عظيمي نصيب واقف خيرانديش مي‌شود!

بايد توجه كرد كه تمام پاداش و اجري كه براي واقف به ذهن خطور می‌کند يك طرف، ضمانت مولاي متقيان اميرمومنان هم، يك طرف. مگر نه اينكه امام علي علیه‌السلام ضمانت كرده كه هر كه در اين روز عهده‌دار هزينه زندگي تعدادي از مومنين باشد از كفر و فقر در امان خواهد بود.

 --------------------------------------
پی‌نوشت‌ها:

[1] وسائل الشيعه 7: 325، ح 6

[2] مصباح المتهجد: ص737.

[3] وسائل الشيعه 7: 327.